มีจุดสำคัญอยู่หลายจุดเพื่อให้สวิงได้อย่างถูกต้อง หากทำการฝึกฝนและออกรอบโดยที่ยังไม่ได้ทำความเข้าใจจุดสำคัญเหล่านั้น ก็คงไม่สามารถรู้สึกถึงการพัฒนาไปในทิศทางที่ดีได้
ดังนั้นในครั้งนี้จะมาแนะนำข้อมูลเกี่ยวกับกอล์ฟ ที่น่าจะเป็นประโยชน์กับผู้ที่ต้องการมีวงสวิงที่ไม่ฝืนและไม่เสียแรงเปล่า ซึ่งเป็นความรู้ที่มีประโยชน์ในการแก้ไขวงสวิงโดยเฉพาะ ดังนั้นโปรดลองนำไปใช้ให้เกิดประโยชน์ต่อการเล่นของคุณหลังจากนี้ดู

【สารบัญ】
1.ทำความเข้าใจถึงความสำคัญของข้อต่อสะโพกที่ยืดหยุ่น (ศูนย์กลางของการถ่ายโอนน้ำหนัก)
2.วิธีการจับกริพอย่างเหมาะสม (การฝึกประสาทสัมผัส)
3.「เดินอย่างไร」ให้เล่นกอล์ฟได้ดีขึ้น (ผลลัพธ์ที่เกินคาด)
4.สรุปในครั้งนี้

ทำความเข้าใจถึงความสำคัญของข้อต่อสะโพกที่ยืดหยุ่น (ศูนย์กลางของการถ่ายโอนน้ำหนัก)

ในการสวิงกอล์ฟ มีการใช้ข้อต่อมากมาย แต่หนึ่งในนั้นข้อสะโพกมีบทบาทสำคัญมากที่สุด หากข้อต่อสะโพกขวารวมถึงกล้ามเนื้อบริเวณนั้นมีความยืดหยุ่น แม้ว่าจะบิดร่างกายส่วนบนมากเมื่อทำการแบ็คสวิง แกนก็จะไม่ผิดเพี้ยนและสามารถเก็บพลังงานไว้ได้
ในทำนองเดียวกัน หากข้อต่อสะโพกซ้ายและกล้ามเนื้อบริเวณนั้นมีความยืดหยุ่น ใน สะโพกจะหมุนได้สุดตั้งแต่การอิมแพค (impact) ไปจนถึงการฟอลโล (follw) และการถ่ายโอนน้ำหนักจะเกิดขึ้นอย่างราบรื่น นักกอล์ฟที่สะโพกแข็งมีแนวโน้มที่จะใช้มือตีได้ง่ายเพราะไม่สามารถบิดร่างกายส่วนบนได้ และในขั้นตอนการฟอลโลจะไม่สามารถวางน้ำหนักที่ด้านซ้ายได้ทำให้ลำตัวส่วนบนยกขึ้น
「โคชิวาริ」ของซูโม่เป็นวิธีที่ดีที่สุดในการทำให้ข้อต่อสะโพกมีความยืดหยุ่นและเสริมสร้างความแข็งแรงของกล้ามเนื้อโดยรอบ
กางต้นขาออก หันนิ้วเท้าออกไปด้านนอกให้ได้มากที่สุดและหย่อนสะโพกลง ใช้ฝ่ามือจับเข่าทั้งสองข้างแล้วค่อยๆ เพิ่มแรงทีละนิดเพื่อเปิดขาออกไปด้านนอก จุดสำคัญคือ ศีรษะต้องอยู่ระหว่างส้นเท้าทั้งสองข้าง หายใจเข้าออกช้าๆและค่อยๆ ขยายข้อต่อสะโพกและหยุดค้างไว้ 5 วินาที
ด้วยท่าทางการฝึกโคชิวาริ คุณยังจะได้รับประสิทธิภาพในการยืดไหล่โดยการดันไหล่เข้าด้านในสลับกัน หากทำที่บ้านเป็นประจำเช่น หลังอาบน้ำ คุณจะรู้สึกได้ว่าข้อสะโพกมีความยืดหยุ่นมากขึ้นจนน่าตกใจ แนะนำให้ทำก่อนออกรอบและเมื่อรู้สึกเหนื่อยล้าในการเล่นครึ่งหลังด้วย
อีกอย่างหนึ่งก็คือ การยืดโดยนั่งเอาฝ่าเท้าทั้งสองข้างแนบติดกันแล้วโน้มตัวไปด้านหน้าโดยไม่ให้เท้าแยกออกจากกัน ขณะผ่อนลมหายใจให้โน้มตัวไปด้านหน้าช้าๆและค่อยๆยกตัวกลับ พยายามขยับส้นเท้าให้เข้าใกล้บั้นท้ายให้ได้มากที่สุดจะทำให้ได้ผลลัพธ์ที่ดีมากขึ้น ในครั้งแรกอาจมีบางคนรู้สึกว่าร่างกายแข็งและเจ็บ แต่ถ้าทำการฝึกในขอบเขตที่สามารถทำได้ในทุกๆวัน ก็จะรับรู้ได้ถึงผลลัพธ์อย่างแน่นอน

วิธีการจับกริพอย่างเหมาะสม (การฝึกประสาทสัมผัส)

โดยปกติแล้วกริพจะมีอยู่ 3 ประเภทคือ strong neutral และ weak
strong หรือที่เรียกว่า hook grip จะฮุค (hook) ได้ง่ายและ weak จะสไลซ์ (slice) ได้ง่าย แต่หากจะถามว่าใน 3 ประเภทนี้อันไหนดีที่สุด คงต้องขึ้นอยู่กับว่าคุณต้องการระนาบสวิงในลักษณะใด
ในประเภท strong ระนาบสวิงจะแบนราบ (นอน) ดังนั้นจึงมีลักษณะเด่นที่เหมาะสำหรับ ไดรเวอร์ (driver) และ หัวเหล็กยาว (long iron) ในเกมส์ที่ใช้ระยะเวลาการเล่นนาน
อีกด้านหนึ่ง weak จะมีระนาบสวิงตรง (ตั้ง) จึงเหมาะสำหรับเกมส์ที่ใช้เวลาสั้นๆอย่าง แอพโพรช (approach) ในความเป็นจริงมีนักกอล์ฟบางคนที่ทำการเปลี่ยนกริพให้เข้ากับเนื้อหาของช็อตที่จะเล่นด้วย
ในส่วนของกริพยังมีทฤษฎีต่างๆอีกเช่น จับกริพด้วยฝ่ามือ palm grip จับกริพด้วยปลายนิ้ว finger แรงกดกริพ (ความแรงในการจับ) ควรอยู่ที่ประมาณไหน และควรเปลี่ยนความแรงในระหว่างสวิงหรือไม่ เป็นต้น
พูดคร่าวๆก็คือ「จับด้วยนิ้วมืออย่างหลวมๆและไม่เปลี่ยนแปลงแรงในการจับ」เป็นทฤษฎีที่ใช้กันอย่างแพร่หลาย แต่ก็พูดได้ว่าทฤษฎีนี้ยังมีความไม่ชัดเจนอยู่
ยกตัวอย่างเช่น แม้จะบอกว่า「จับหลวมๆ」แต่ความแรงนั้นโปรบางคนก็บอกว่า「1 ใน 10」บางคนก็บอกว่า「3〜4」นอกจากนี้นักกอล์ฟบางคนคิดว่าจับกริพด้วยแรง「1 ใน 10」แต่กับอีกคนอาจรู้สึกว่าความแรงนั้นอยู่ที่「3 ใน 10」
ด้วยเหตุนี้นี่จึงเป็นปัญหาในด้านของประสาทสัมผัส นักกอล์ฟแต่ละคนมีรูปร่างและความยาวของมือ แรงในการบีบที่แตกต่างกัน ดังนั้นสิ่งที่ทำได้ก็คือทดลองการแอพโพรชแบบต่างๆเพื่อหาวิธีการจับกริพที่เหมาะกับตนเองมากที่สุด

「เดินอย่างไร」ให้เล่นกอล์ฟได้ดีขึ้น (ผลลัพธ์ที่เกินคาด)

ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา มีสนามที่ใช้รถกอล์ฟมากขึ้นเรื่อยๆ นักกอล์ฟที่ใช้รถกอล์ฟ ไม่เพียงแต่สูญเสียความแข็งแกร่งทางร่างกายเพียงเท่านั้น แต่ยังไม่สามารถฝึกฝนการจับความรู้สึกของบาลานซ์และต่อมรับรู้ความรู้สึกที่มีความจำเป็นต่อนักกอล์ฟด้วย มนุษย์เดินโดยใช้กล้ามเนื้อส่วนต่างๆ ของร่างกายอย่างบาลานซ์ โดยเฉพาะในกีฬากอล์ฟซึ่งต้องการการทรงตัวที่ดี การเดินจึงมีผลทำให้วงสวิงดีขึ้น อีกทั้งการเดินยังสามารถสร้างจังหวะการสวิงและ “ช่วงเวลา” ที่จำเป็นสำหรับการเล่นกอล์ฟได้ จังหวะที่ดีจะไม่เกิดขึ้นหากคุณอยู่ในสภาพที่ต้องขึ้นรถกอล์ฟไปยังตำแหน่งของลูกกอล์ฟและเดินอีกนิดหน่อย และหลังจากตีเสร็จก็ต้องกลับมาขึ้นรถกอล์ฟเพื่อกลับไปยังกรีน
เพราะฉะนั้น ต่อจากนี้จะมาแนะนำวิธีการเดินเพื่อให้เล่นกอล์ฟได้ดีขึ้น
ขั้นแรก ให้ยืดอก เหยียดหลังตรง และโน้มกระดูกบั้นเอวไปข้างหน้าเล็กน้อย เคล็ดลับคือต้องรักษาตำแหน่งของเอวให้สูงเข้าไว้ เมื่อเดิน ให้แกว่งแขนไปข้างหลัง เคลื่อนไหวแขนและกระดูกบั้นเอวให้สอดคล้องกัน และจับความรู้สึกในการก้าวขาให้ลื่นไหล จากนั้นเมื่อส้นเท้าแตะพื้น ให้ใช้ทั้งฝ่าเท้าส่งน้ำหนักไปที่ฝ่าเท้าด้านหน้า และสุดท้ายใช้นิ้วเท้าทั้งหมดจับพื้นและส่งแรงออกไป การเดินแบบนี้จะทำให้ก้าวของคุณกว้างขึ้นกว่าเดิมอย่างแน่นอน ก้าวต่อไปจะยาวขึ้นกว่าเดิม 2-3 เซนติเมตร เพราะน้ำหนักจะอยู่ที่ฝ่าเท้านานขึ้น การก้าวเท้ากว้างขึ้นจะช่วยยืดกล้ามเนื้องอสะโพกรอบกระดูกบั้นเอวทำให้คุณมีพื้นที่มากขึ้นในการขยับข้อต่อสะโพก กล่าวอีกนัยหนึ่งคือการเดินด้วยท่าทางที่ถูกต้องมีผลเช่นเดียวกับการยืดข้อต่อสะโพก
นอกจากนี้ เมื่อคุณเรียนรู้วิธีเดินให้เป็นจังหวะได้แล้ว คุณจะสังเกตเห็นว่ามันไม่เหนื่อยอย่างที่คิด เป็นเพราะไม่มีการเคลื่อนไหวที่ไม่จำเป็น และไม่เพียงแต่จะทำให้วงสวิงดีขึ้นเท่านั้น ท่าทางของคุณก็อาจดีขึ้นด้วย

สรุปในครั้งนี้

ในครั้งนี้ได้นำเสนอข้อมูลต่างๆที่เป็นประโยชน์ต่อการพัฒนาการเล่นกอล์ฟไปแล้ว
คุณอาจไม่ได้มีโอกาสมากนัก ในการทำความเข้าใจเกี่ยวกับการเคลื่อนไหวข้อต่อสะโพกและกริพในการเล่นแบบปกติ แต่การมีความรู้ที่ถูกต้องไว้ล่วงหน้า ก็จะสามารถพัฒนาการเล่นได้อย่างราบรื่น ดังนั้นโปรดนำความรู้เกี่ยวกับวิธีการเดินที่ได้แนะนำไปในครั้งนี้ไปใช้พัฒนาทักษะการเล่นกอล์ฟของคุณดู

บทความที่เกี่ยวข้อง：【กอล์ฟจะเก่งขึ้นด้วยวิทยาศาสตร์】วิทยาศาสตร์เกี่ยวกับร่างกาย~สวิงโดยไม่ฝืน・ไม่เสียแรงเปล่า2~
 
บทความที่เกี่ยวข้อง：【กอล์ฟจะเก่งขึ้นด้วยวิทยาศาสตร์】วิทยาศาสตร์เกี่ยวกับร่างกาย ~สวิงโดยไม่ฝืน・ไม่เสียแรงเปล่า3~